عاشقم عاشق کربلایم

در آستانه پایان رزمایش بزرگ پیامبر اعظم(ص) ?، رسانه‌های آمریکایی تلاش می‌کنند با ایجاد جو منفی و وحشت‌آفرینی، کشورهای منطقه را نسبت به پیشرفت‌های موشکی ایران بدبین کنند.
در همین راستا «واشنگتن‌تایمز» در گزارشی نوشت: رابرت گیتس، وزیر دفاع آینده احتمالی آمریکا که منتظر تصویب سمت خود در کنگره است، با یک مشکل اساسی روبروست که باید توجه خاصی را به آن داشته باشد و آن جدی‌ترین تهدید امنیتی بعد از 11 سپتامبر یعنی سیستم و توپخانه موشکی دور برد ایران است که با توجه به کمک‌های قابل توجه کره شمالی، قدرت رو به رشد و مرگباری پیدا کرده است.

امروزه ایران دارای موشک‌هایی است که آن را قادر کرده توانایی حمله به نیروهای آمریکایی در خلیج فارس و عراق را که حدود 150 هزار نفر هستند، داشته باشد. آنها همچنین توانایی تهدید اهدافی در اسرائیل، اردن، عربستان و ترکیه و حتی قسمت‌هایی از ایتالیا و آلمان را نیز دارا هستند.
با بیشتر روشن شدن این مطلب که در حال حاضر، حداقل آمریکا، اروپا و به طور کلی جامعه بین‌الملل خواستار رویارویی با ایران هستند، ایران بسیار جسورتر و متجاوزتر شده است.

شلیک موشک شهاب 3 در رزمایش پیامبر اعظم(ص) 2

ایران در رزمایش‌هایی در 9 روز اخیر، موشک‌های شهابی را آزمایش کرد که توانایی هدف قرار دادن نیروهای آمریکایی در خلیج فارس را دارا هستند.
به ادعای این روزنامه آمریکایی، صفوی فرمانده سپاه پاسداران ایران هم در گفت‌وگویی اظهار داشت که چندین نفر را برای انجام عملیات انتحاری در صورتی که ایران مورد حمله قرار بگیرد، آموزش داده‌اند.

اما واقعیت آزار دهنده این است که علاوه بر تلاش این کشور برای دستیابی به سلاح اتمی آنها پیشرفت زیادی را در زمینه توپخانه موشک‌های دوربرد به دست آورده‌اند که خاورمیانه و اروپا را در تیررس قرار داده و تهدید می‌کند.
یکی از این موشک‌ها شهاب 3 و در واقع نسخه ایرانی موشک‌های Nodong است که از کره شمالی به ایران وارد شده است.

شهاب 3 دست کم 800 مایل برد دارد که اسرائیل، مصر، عربستان و اروپای شرقی و روسیه را در تیررس قرار می‌دهد. عده‌ای از کارشناسان معتقدند، این موشک حدود 1200 مایل برد دارد. اما شهاب 3 تنها یک بخش از این مجموعه است و ایران در حال کار بر روی سلاح‌های مرگبارتری نیز هست.

چندین سال پیش ایران برای راحت کردن خیال اروپاییان نگران از فعالیت‌های موشکی خود اعلام کرد که شهاب 3 آخرین نسخه موشک‌های دوربرد خواهد بود و دیگر این روند را دنبال نخواهد کرد.

آنها متعاقبا اعلام کردند که شهاب 4 را نیز درست کرده اند که البته تنها برای پرتاب ماهواره است نه یک موشک دوربرد. اما به گفته «اوزی رابین» رئیس سابق سیستم دفاع موشکی اسرائیل، این پرتابگر ماهواره در واقع یک موشک قاره‌پیما است.

مجله آلمانی «بیلد» در ماه ژانویه گزارش داد که ایران 18 موشک BM-25 را از کره شمالی خریداری کرده است. این موشک‌ها نوعی از موشک‌های SS-N-6 هستند؛ موشک‌های دوربردی که از زیردریایی شلیک شده و در شوروی سابق ساخته شده بودند و حدود 1800 مایل برد دارند.
به گفته رابین BM-25 یک موشک اتمی است و هیچ کلاهک جنگی دیگری به جز کلاهک‌های اتمی بر روی آنها نصب نمی‌شود. تهدید موشکی ایران به روشنی در حال افزایش است.

نامگذارى این سال به نام مبارک «پیامبر اعظم» یک پیام دارد؛ این پیام را باید با همه‏ى وجود و با همه‏ى دل دریافت کنیم و به اقتضاى آن پیش برویم، و فقط این نیست که سال را متبرک کنیم به نام مبارک پیامبر. آن پیام، این است که جامعه‏ى ما - از فرد و مجموعه - باید روزبه‏روز خود را به آنچه که پیامبر براى آن کمر همت بست و آن تلاش و مجاهدت را مبذول کرد، نزدیک کند. اهداف والاى پیامبر اسلام را در «یک جمله» نمى‏توان گنجانید؛ لیکن مى‏توان سرفصلهایى از آن را سرمشق کار خود در طول یک سال، یک دهه و یک عمر قرار داد.

یک سرفصل عبارت است از تکمیل مکارم اخلاقى: «بعثت لاتمّم مکارم الاخلاق». جامعه بدون برخوردارى افراد از خلقیات نیکو، نمى‏تواند به هدفهاى والاى بعثت پیامبر دست پیدا کند. آنچه فرد و جامعه را به مقامات عالى انسانى مى‏رساند، اخلاق نیکوست. اخلاق نیکو هم فقط خوش اخلاقى با مردم نیست؛ بلکه به معناى پروراندن صفات نیکو و خلقیات فاضله در دل و جان خود و انعکاس آنها در عمل خود است. مردمى که در بین خود دچار حسد باشند، دچار بدخواهىِ یکدیگر باشند، دچار حیله‏گرىِ با یکدیگر باشند، دچار حرص به دنیا و بخل نسبت به مال دنیا باشند و دچار کینه‏ورزى با یکدیگر باشند، در این جامعه حتّى اگر قانون هم به طور دقیق عمل شود، سعادت در این جامعه نیست. اگر علم هم پیشرفت کند و تمدن ظاهرى هم به منتهاى شکوه برسد، این جامعه، جامعه‏ى بشرى مطلوب نیست. جامعه‏اى که انسانها در آن از یکدیگر احساس ناامنى کنند، هر انسانى احساس کند که به او حسد مى‏ورزند، نسبت به او بددلى دارند، نسبت به او کینه‏ورزى مى‏کنند، براى او توطئه مى‏چینند و نسبت به او و دارایى‏اش حرص مى‏ورزند، راحتى در این جامعه نیست. اما اگر در جامعه‏اى فضایل اخلاقى بر دل و جان مردم حاکم باشد، مردم نسبت به یکدیگر مهربان باشند، نسبت به یکدیگر گذشت و عفو و اغماض داشته باشند، نسبت به مال دنیا حرص نورزند، نسبت به آنچه دارند بخل نورزند، به یکدیگر حسد نورزند، در مقابل راه پیشرفت یکدیگر مانع‏تراشى نکنند و مردمِ آن داراى صبر و حوصله و بردبارى باشند، این جامعه حتّى اگر از لحاظ مادى هم پیشرفتهاى زیادى نداشته باشد، باز مردم در آن احساس آرامش و آسایش و سعادت مى‏کنند؛ اخلاق، این است. ما به این احتیاج داریم. ما باید در دل خود، خلقیات اسلامى را روزبه‏روز پرورش دهیم. قانون فردى و اجتماعى اسلام در جاى خود، وسیله‏هایى براى سعادت بشرند (در این تردیدى نیست)؛ اما اجراى درست همین قوانین هم احتیاج به اخلاق خوب دارد.

براى اینکه در جامعه اخلاق استقرار پیدا کند، دو چیز لازم داریم: یکى تمرین و مجاهدت خود ماست و یکى هم آموزشهاى اخلاقى که به وسیله‏ى آموزش و پرورش، مراکز تربیتى و مراکز آموزشى و علمى باید در همه‏ى سطوح به انسانها تعلیم داده شود؛ اینها موظفند. این یک قلم از کارهاى لازم در سال پیامبر اعظم الهى است؛ یعنى خودمان را در خلقیات فاضله، مؤمن و مسلمان و تابع پیغمبر کنیم. یک فهرستى از صفات رذیله و زشت تهیه کنیم و ببینیم که هر کدام از آنها در ما هست، سعى کنیم آن را را کنار بگذاریم. همچنین یک فهرستى از خلقیات نیک تهیه کنیم و سعى کنیم با تمرین، آنها را براى خود فراهم کنیم. البته عامل پیشرفت در این راه، محبت است؛ محبت به خدا، محبت به پیامبر، محبت به این راه، محبت به آموزگاران اخلاق - یعنى پیامبران و ائمه‏ى معصومین (علیهم‏السّلام) - این عشق است که انسان را در این راه با سرعت پیش مى‏برد؛ این عشق را باید در خودمان روزبه‏روز بیشتر کنیم. «الّلهم ارزقنى حبّک و حبّ من یحبّک و حبّ کلّ عمل یوصلنى الى قربک»؛ محبت خدا، محبت محبوبان الهى و محبت کارهایى که محبوب الهى است؛ این عشقها را در دل خود برویانیم. این یک قلم از تعلیمات پیامبر، در سال پیامبر اعظم است.

یک قلم دیگر مسئله‏ى استقامت و ایستادگى است. در سوره‏ى «هود» خداى متعال به پیغمبر مى‏فرماید: «فاستقم کما امرت و من تاب معک و لا تطغوا». یک روایتى از پیغمبر هست که فرمود: «شیّبتنى سورة هود»؛ یعنى سوره‏ى «هود» من را پیر کرد؛ از بس بار این سوره سنگین بود. کجاى سوره‏ى هود؟ نقل شده است که مراد، همین آیه‏ى «فاستقم کما امرت» است. چرا پیغمبر را پیر کند؟ چون در این آیه مى‏فرماید: همچنانى که به تو دستور دادیم، در این راه ایستادگى کن، استقامت کن و صبر نشان بده. خود این ایستادگى کار دشوارى است. این «صراط» است؛ پل صراطى که مظهر آن را در روز قیامت براى ما تصویر کرده‏اند. باطن عمل و راه ما در اینجا، همان پل صراط است؛ ما الان داریم روى پل صراط حرکت مى‏کنیم؛ باید دقت کنیم. اگر انسان بخواهد این دقت را در همه‏ى رفتار خود به کار بگیرد، او را پیر مى‏کند. لیکن از این مهمتر به گمان من، آن جمله‏ى بعد است: «و من تاب معک». پیغمبر فقط مأمور نیست که خودش ایستادگى کند؛ باید خیل عظیم مؤمنان را هم در همین راه به ایستادگى وادار کند. انسانهایى که از یک طرف در معرض هجوم بلایا و مشکلات زندگى هستند - دشمنان، توطئه‏گران، بدخواهان و قدرتهاى مسلط - و از طرف دیگر، مورد تهاجم هواهاى نفسانى خودشان هستند - خواهشهاى نفسانى و دل بى‏طاقت انسان که از زر و زیور دنیا مجذوب مى‏شود و به سمت آنها کشیده مى‏شود - از این صراط مستقیم، به چپ یا راست انحراف پیدا مى‏کنند. محبت طلا و نقره، محبت پول، محبت شهوات جنسى، محبت مقام و اینها، چیزهایى است که هر کدام، یک کمندى بر گردن دل انسان مى‏اندازند و آن را به سمت خودش مى‏کشانند. مقاومت و ایستادگى در مقابل اینها که انسان پایش نلغزد: «و من تاب معک»؛ مؤمنین را در بین این دو جاذبه‏ى قوى - جاذبه‏ى فشار دشمن و جاذبه‏ى فشار درونى دل هوسران - و این دو مغناطیس، در خط مستقیم نگه داشتن و هدایت کردن، به گمان زیاد، این، آن کارى است که پیغمبر را پیر کرد.

مى‏دانید نبى اعظم اسلام مسلمانها را - چه در دوران مکه (سیزده سال) و چه در دوران تشکیل حکومت در مدینه - از چه گذرگاههاى لغزنده و دشوارى عبور داد و به آن قله‏ها رساند؟ یک چنین حرکت عظیمى، کار هیچ انسانى نبود. آن مردمى که هیچى نمى‏فهمیدند و از اخلاق انسانى هیچ بویى نبرده بودند. پیغمبر اینها را به انسانهایى تبدیل کرد که فرشتگان الهى در مقابل عظمت و نورانیت آنها احساس حقارت مى‏کردند. استقامت، این است. امروز ما احتیاج به استقامت داریم.